Ik heb een blog geschreven over wat mijn grootste les is op mijn Zielsliefde reis, inclusief een hele mooie en bijzondere ervaring die ik 2 weken geleden had die diepe indruk op me heeft gemaakt.
Iedereen die zijn of haar Zielsliefde heeft ontmoet, of voelt dat je een Zielsliefde hebt, weet dat een Zielsliefde ontmoeten of de wetenschap dat jouw andere helft ergens rondloopt, heel veel impact op je leven kan hebben.
De grootste “fout” die ik mensen zie maken, is dat ze gaan “jagen” op de relatie.
En dat heb ik zelf van tijd tot tijd ook gedaan in mijn Zielsliefde relatie.
Maar dan leerde ik altijd weer heel snel” dat gaat niet.
Want het “najagen” van een fysieke relatie met je Zielsliefde komt nooit vanuit de juiste plek.
Want waarom wil je samen zijn met jouw Zielsliefde?
Omdat je denkt dat je dan de liefde en het geluk kunt gaan ervaren waar je naar verlangt.
Omdat je denkt dat de pijn die je voelt zonder je Zielsliefde, dan over gaat.
Maar waar je dus werkelijk naar verlangt is een GEVOEL.
En voor dat gevoel heb je je Zielsliefde niet nodig. Sterker nog: zij KUNNEN dat niet aan jou geven.
NIEMAND kan jou iets geven, behalve de Bron.
Waar je naar verlangt komt niet VAN je Zielsliefde of van wie dan ook, het komt VAN de Bron, VIA je Zielsliefde of andere mensen.
De Zielsliefde reis is veel meer een spirituele reis dan dat het om de relatie draait.
Het draait allereerst om je relatie met de Bron van alle Creatie, of zoals ik het liever noem: God.
En zelfs als ik dit opschrijf, wil mijn ego met me in gesprek gaan.
“Maartje, je schrikt mensen af. Mensen willen gewoon samen zijn en gelukkig zijn met hun ware liefde. Je kunt niet over de relatie met God praten, want dat is niet wat mensen willen.”
Maar de andere kant van me zegt: ik moet de waarheid delen.
Want alleen als ik de volledige waarheid deel, dan kunnen mensen bewuste keuzes maken.
Voor het ego is het pijnlijk: want die wil iets en die wil het NU.
Die wil niet investeren in een relatie met God, die wil gewoon liefde ontvangen.
Die stem van het ego is het deel van ons wat tekort heeft ervaren in het leven en een gat voelt van binnen, wil maar EEN ding en dat is zich beter voelen en die kijkt altijd naar buiten voor de antwoorden.
Maar hoe graag je ook zou willen dat het gat dat je voelt opgevuld kan worden met iets van buitenaf, het is simpelweg niet mogelijk.
En het gekke is, dat als je niets “nodig” hebt omdat je helemaal oké bent met je eigen ZIJN, dus met de energie van God, dat alles waar je naar verlangt er IS.
Ik moet denken aan deze quote:
“There is a God-shaped vacuum in the heart of each man which cannot be satisfied by any created thing but only by God the Creator, made known through Jesus Christ.” ― Pascal
Het is niet eenvoudig om de controle om zaken te “krijgen” los te laten.
Want het ego zegt: “Maar als ik de controle los laat, dan gaat er niets komen, dan gaat er niets gebeuren. Dan is alles en iedereen reddeloos verloren.”
En het ego heeft allerlei sneaky maniertjes om die controle TOCH weer te krijgen met als doel om zich veilig te voelen in relatie tot anderen en in relatie tot het leven.
Maar als je creëert vanuit controle, om pijn te vermijden, om die leegte die je ervaart niet eerst te voelen en te erkennen, dan kunnen zaken niet je leven binnen komen.
Want je zegt daarmee dat God niet al voor ons zorgt.
Als je aan anderen en aan de fysieke realiteit gaat trekken of duwen vanuit controle om iets te “krijgen” dan stroomt het juist verder bij je vandaan.
Dat is wat ik zelf ook altijd ervaar in mijn leven. Of het nu geld is, of klanten of de liefde van mijn partner, als ik trek of duw, dan glipt het langzaam weg.
Maar als ik volledig aanwezig kan ZIJN met alles wat er is, zonder er over te oordelen, en ik vraag als allereerste aan God wat ik mag doen of wat er mag ontstaan en waar ik naar verlang, en als ik doe wat ik doe omdat IK op die manier wil leven, dan merk ik een wereld van verschil in mijn leven.
En soms is dat heel lastig. Want dan komt mijn kleine meisje naar boven. Het meisje dat zaken heeft gemist in haar leven en die pijn heeft. En die is verdrietig. En die vindt het leven dan niet eerlijk. En die is bang dat ze nooit gaat krijgen waar ze naar verlangt.
En die wil liever voor die controle kiezen, dan voor vertrouwen in God.
Maar dan zeg ik tegen haar dat ze niet bang hoeft te zijn.
Dat God mijn hart en mijn ware intenties kent.
En dat Liefde altijd beloond wordt.
Dat als ik weet dat ik het goede doe voor het grotere geheel, dat dat vroeg of laat terug stroomt naar mij, ook al voel ik me op dat moment alleen, verdrietig, onmachtig, onzeker of bang.
Dan geef ik mijn gevoelens aan God. En dan vraag ik hulp en leiding.
Dan praat ik tegen God. Ik deel met God wat ik nodig heb en waar ik naar verlang.
En ALTIJD laat God zien dat hij er voor me is maar zelden op de manier waarop ik denk haha.
“God works in mysterious ways” is de uitspraak toch?
Een paar weken geleden had ik heel veel verdriet. Mijn vader was overleden en ik voelde me wat in de steek gelaten door de mensen van wie ik het meeste hou.
Ik miste hun fysieke aanwezigheid in een tijd dat ik het moeilijk had en ik had gehoopt dat ze me zouden supporten en met me aanwezig zouden zijn, maar dat bleek niet zo te zijn.
Ik was in een winkelcentrum en was even op een bankje gaan zitten.
Ik praatte met God. Ik liet hem weten dat ik het moeilijk had en dat ik voelde dat het niet klopte dat er niemand voor me was. Ik zei tegen God dat ik voelde dat het niet klopt dat we ons alleen of in de steek gelaten konden voelen.
Ik zei dat ik dacht dat ik iets verkeerds zag omdat ik voorbij mijn pijn voelde dat God ons nooit in de steek zou laten en ik vroeg om hulp en leiding en verlossing.
Ik vroeg aan God of hij mijn denken recht wilde zetten, zoals ik in de Cursus van Wonderen heb geleerd.
Op dat moment kwamen er 2 dames aan die met me deelden dat ze met een experimentje bezig waren en of ik ergens pijn had.
Dus ik zei tegen ze: “Alleen emotionele pijn.”
Ze vertelden dat ze rond aan het lopen waren en zich lieten leiden door God om mensen te helpen voor wie ze een gebed konden doen. Ik deelde met ze wat ik voelde.
Ze kwamen naast me zitten, legden ieder een hand op mijn schouder en deden een prachtig gebed.
Ik kon het heel makkelijk ontvangen, want ik wist dat dat exact was waar ik om had gevraagd. Ik voelde me gesteund en gesterkt door hun gebed en op dat moment besefte ik me ZO diep dat er geen “vreemden” zijn.
Zij waren er immers toen voor me en de dagen er na ervaarde ik ook de support van mijn dochter en partner weer, door de interne shift die ik gemaakt had.
Want dit is wat het is: God komt door alles en iedereen.
Of mensen zich er nu van bewust zijn ja of nee.
Dezelfde levensenergie komt door ons allemaal heen. En via die energie staan we allemaal in verbinding met elkaar.
Letterlijk niets staat los van elkaar. Er IS geen separatie. En ik denk dat dat de belangrijkste les is op het Zielsliefde pad, om DAT te zien.
Want wat is het grootste verlangen achter het verlangen om een relatie met je Zielsliefde te creëren? Het verlangen naar het gevoel van Liefde en eenheid.
En die eenheid kun je als geen ander voelen met je Zielsliefde. Maar als je die eenheid niet in JEZELF, met je eigen INNERLIJKE WEZEN (dus God) kunt ervaren, dan kun je hier en daar een glimp opvangen van die eenheid in relatie tot je Zielsliefde maar die fysieke relatie met hen kun je pas gaan ervaren als je die eenheid met Liefde en met God in je fysieke lichaam kunt voelen.
Als je een fysieke verbinding met liefde hebt, dan is de fysieke verbinding met je Zielsliefde er.
Wil je meer inspiratie op je reis? Dan nodig ik je met heel mijn hart uit om je HIER aan te melden voor de gratis online training: 7 Sleutels om samen te komen met je Zielsliefde.
Ik wens je een magisch mooie dag.
Liefs Maartje
